Chapter 2
.
.
.
- บ้านจุนโฮ 18.00 P.M -
ตอนนี้ทุกคนกลับเข้ามาในบ้านครบทุกคนแล้วขาดแต่แทคยอนที่พึ่งกลับออกไปไม่กี่นาที แผนการณ์ที่จะให้แทคยอนกับแจบอมอยู่ด้วยกันสองต่อสองเพื่อปรับความเข้าใจกันล้มเหลวไม่เป็นท่า
และสถานการณ์ก็ดูจะเลวร้ายลงไปอีกจากเดิมที่ทั้งคู่แค่ตึงๆ ใส่กันแต่คราวนี้แจบอมถึงกับประกาศว่าจะหย่ากับแทคยอน นั่นเลยทำให้นักจอมวางแผนทั้งสี่ถึงกับเครียดไปตามๆ กัน
"คือ...ทำไมมันเป็นแบบนี้ไปได้วะด้ง?" ชานซองกระซิบข้างหูเพื่อนตัวดีที่คิดแผนการณ์ทั้งหมด
"กูจะไปรู้ได้ยังไงเล่า ว่าพวกมันจะทะเลาะกันหนักถึงขั้นไม่สามารถคุยกันดีๆ ได้หน่ะ!"
"ไอ้ชาน ไอ้ด้ง!!"
"ค...ครับ!" ชานซองสะดุ้งเฮือกเมื่อเพื่อนที่พึ่งประกาศจะหย่าขาดกับสามีเรียกขึ้น ไม่พอยังทำตัวลุกลี้
ลุกลนเหมือนคนทำความผิดอะไรมาก็ไม่ปาน =.=
"กูบอบใจพวกมึงมากนะที่ทำให้กูตาสว่างสักที ทำให้กู ฮึก..รู้ว่ากูโง่...โง่ที่ไม่เข้าใจอะไรเลย ฮือ..โง่ที่
ยอมให้เขาแทงข้างหลังซ้ำแล้วซ้ำอีก ฮึก..ฮือ..."
"เห้ย! เจย์มึงใจเย็นๆ ไว้ก่อน กูว่าพวกมึงต้องคุยกันให้มากกว่านี้ มึงต้องฟังแทคมันพูดบ้างอย่าใช้แต่อารมณ์สิ เชื่อกูนะเจย์" อูยองโอบกอดเพื่อนรักอย่างเป็นห่วง เพราะตอนนี้แจบอมได้แต่ร้องไห้สะอื้นจนตัวสั่นเทา เหมือนลูกนกที่พึ่งเปียกน้ำ
"ไม่จริงหรอก.....ฮึก!..กูเองที่ผิด ผิดที่ห่วงแต่งาน...ผิดที่ให้เวลาแทคน้อยเกินไป...ฮืออ..ผิดที่กูไม่เคยเอาใจใส่แทคเลย...เขาเลยเบื่อกูไง...กูมันเป็นของตายที่เขาไม่ต้องการแล้วใช่ไหมด้ง...ฮึก..ฮือออออ..."
"มึงอย่าพูดอย่างนั้นนะเจย์ ยิ่งมึงแสดงความอ่อนแอออกมามากเท่าไหร่ ผู้หญิงคนนั้นยิ่งได้ใจ..มึงต้องเข้มแข็งสิ อย่ายอมแพ้ง่ายๆ ทำให้มันรู้ไปเลยสิว่าเมียไอ้แทคคือมึง...ไม่ใช่มัน!!"
อูยองปลามให้แจบอมเลิกว่าตัวเองเพราะแจบอมไม่ผิด คนที่ผิดคือคนที่มาทีหลังต่างหาก และทุกประโยคที่อูยองพูดออกมาเขาไม่ได้หมายถึงเรื่องของแทคยอนเลย แต่เป็นอีกคนที่หลอกให้รักและทิ้งไป ทิ้งไปหาผู้หญิงคนอื่น ผู้ชายลวงโลกที่เขาอยากจะลืมแต่ไม่สามารถลืมได้เลยสักครั้ง
"เห้อ~ วันนี้ทำไมมันเหนื่อยอย่างนี้หล่ะโฮ" ชานซองเจ้าเดิมนั่นเองที่เป็นคนแหกปากโวยวายเป็นคนแรกหลังจากออกไปส่งแจบอม อูยองและจุนซูกลับบ้าน
"นั่นดิ! เหนื่อยเป็นบ้าเลย..ปกติวันรวมเพื่อนจะสนุกมากกว่านี้นะแต่ไหงมันกลายเป็นวันหย่าร้างของคู่สามีภรรยาไปได้เนี่ย" จุนโฮที่ล้มตัวลงนอนบนตักแฟนร่างยักษ์เอ่ยขึ้นเมื่อนึกย้อนกลับไปเมื่อหลายชั่วโมงที่แล้ว
"ฉันหล่ะเพลียกับไอ้แทคไอ้เจย์ ไอ้ด้งก็อีกคนคิดยังไงไปยุแหย่ให้เจย์คอยเป็นเมียหลวงที่ตามเก็บเมียน้อยอย่างนั้นหน่ะ!"
"ชาน! ถ้าเกิดเราแต่งงานกันแล้ว...เราจะทะเลาะกันแบบคู่ไอ้แทคไหมอะ?" จุนโฮเงยหน้าขึ้นมาถามคนรักอย่างเป็นกังวล เขาคิดเรื่องแต่งงานมาได้สักพักแล้วแต่ไม่เคยปรึกษาชานซองอย่างเป็นทางการสักที
แต่ที่เขาถามแบบนั้นขึ้นมาเพราะจุนโฮกลัวจริงๆ ว่าจะมีปัญหาแบบคู่นั้น ปัญหาที่เขาไม่รู้จะแก้ยังไง กลัวว่าชานซองจะทำร้ายจิตใจเขาแบบแทคยอนรึเปล่า...เขากลัวจะเจ็บปวดแบบแจบอม ความเจ็บปวดที่ตัวเองไม่ได้ก่อ แต่กลับเป็นคนรักที่บีบมันให้แหลกกับมือ.....
"ไม่มีทางหรอก! ฉันไม่มีวันทำร้ายนายได้หรอก...เอ๊ะ! มะกี้นายพูดว่าไงนะโฮ..ตะ....แต่งงาน?? แต่งงาน!!!" ชานซองถึงกับร้องลั่นบ้าน ถ้าเขาหูไม่แว่วไปจริงๆ มะกี้โฮบอกเขาว่าเราจะแต่งงาน บอกตรงๆ เรื่องแต่งงานเขาไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าจุนโฮจะพูดคำนี้ออกมา
"แล้วจะเสียงดังทำไมเนี่ย!"
"ก็ฉันดีใจนี่หว่า..นานๆ ทีจะได้ยินนายพูดคำว่าแต่งงาน คนจะเป็นสามีก็ตื่นเต้นนะ~" ชานซองพูดไม่พอยังทำหน้าตาหวานเยิ๊มให้เห็นภาพอีก =_=
"อย่ามาทำหน้าตาอย่างนั้นนะ! ฉันจะอ้วก!!"
"อ้วกเอิ้กอะไรกันเล่า! ฉันทำหน้าตาแบบนี้ออกจะน่ารัก จริงไหมที่รักกก" ปากว่าหน้าตาแอ๊บแบ๊ว มันไม่ได้เข้ากับบุคลิกแกเลยเถอะหมีเอ๋ย~
"ถ้านายทำหน้าตาแบบนั้นอีกนะ วันนี้อย่าหวังว่าจะได้นอนกับฉันเลยเถอะ!"
"ไม่เอานะโฮ วันนี้เขาจะนอนกับตัววว อย่าไล่เขาสิ ไม่ทำแล้วครับๆ" ปากบอกไม่ทำแต่หน้ามันส่อเหลือเกิน~
"ไอ้ชาน! บอกว่าอย่าทำ ไอ้เหี้ยนี่หนิ! อ๊ากกก...จั๊กจี๋นะ อย่ามาจี๋ฉันสิ!!" จุนโฮกลิ้งไปกลิ้งมาบนโซฟา หัวเราะน้ำตาเล็ดทำเอาชานซองอยากจะแกล้งจุนโฮมากขึ้นกว่าเดิม
"มองอะไร! พอเลยๆ ฉันไม่ให้นายจั๊กจี๋ฉันแล้ว เจ็บท้องหมดแล้วเนี่ยย..อื้อ!...." จุนโฮยังพูดไม่ทันจบชานซองก็ฉกปิดปากไปเสียแล้ว ปากหนาควานล้วงเข้าหาลิ้นร้อนก่อนจะเปลี่ยนตำแหน่งขึ้นค่อมร่างเล็ก
จุนโฮที่ยังเรียกสติกลับมาไม่ได้ก็ได้แต่เคลิ้มตามปากหนาที่รุกเข้ามาเรื่อยๆ ปากหนากดต่ำลงมาบดขยี้โดยไม่กลัวว่าร่างเล็กจะเจ็บเลย ลิ้นร้อนเกี่ยวพันลิ้นบางกอบโกยความหวานของคนข้างใต้ให้มากที่สุด รักจริงๆ ผู้ชายที่ชื่ออี จุนโฮเป็นคนที่ฮวัง ชานซองรักที่สุด
"ชาน...พอ...เฮ้อ~" ร่างเล็กถอนหายใจอย่างยากลำบากเมื่อชานซองค่อยๆ ล้วงมือเข้าไปใต้ชายเสื้อข้างหลังก่อนจะลูบไล้เพื่อปลุกอารมณ์คนตัวเล็ก สติที่จุนโฮเรียกมาได้สักครู่ได้เหือดหายไปเพียงแค่ปากหนาขบเม้มหยอกล้อติ่งหูอย่างโหยหา
ตื๊ด~ ตื๊ด~
"ชาน..มีคนโทรมา..."
"ชั่งมันสิ!" พูดเอาแต่ใจไม่พอยังรั้งมือจุนโฮไม่ให้รับโทรศัพท์อีก จากนั้นก็ดำเนินหน้าที่ที่ยังค้างอยู่ให้จบแต่โทรศัพท์...ดังอีกแล้ว
โทรศัพท์จุนโฮไม่มีใครรับก็พ่วงมาหาโทรศัพท์ชานซอง ไม่รับทั้งคู่สุดท้ายเบอร์บ้าน!
"โอ๊ย!! ใครแมร่งโทรมาวะ ไอ้เหี้ยนี่ไม่ีู้รู้เวลาเลยจริงๆ" หมียักษ์ถึงกับอารมณ์เสียได้แต่ยอมปล่อยให้จุนโฮไปรับโทรศัพท์ของคนปลายสายที่โทรมาไม่ได้รู้เวล่ำเวลาเอาเสียเลย
"ฮัลโหล...อะ..ไอ้คุณ!!!" จุนโฮได้ยินเสียงปลายสายที่โทรมาก็รู้ทันทีว่าคือเสียงใคร นิชคุณ..เพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่ไปอยู่อเมริกาได้ห้าปีและทำไมวันนี้ถึงโทรมาได้
"อือ..กูเอง! กูโทรมาจะบอกมึงว่า พรุ่งนี้กูจะกลับโซล หวังว่ามึงคงยังไม่ลืมเพื่อนคนนี้หรอกนะ...ตื๊ดดด.."
นิชคุณวางสายไปได้สักพักแล้วแต่จุนโฮยังยืนอยู่ที่เดิม ท่าเดิม บอกตรงๆ คนแรกที่จุนโฮนึกถึงคืออูยอง...ถ้าอูยองรู้ว่าแฟนเก่าของมันจะกลับมาพรุ่งนี้มันจะแสดงท่าทางยังไง มันจะสู้หน้ากันได้ไหม?
"เฮ้~ จุนโฮอา...มีอะไรรึป่าวทำไมคุยโทรศัพท์นานจัง และใครโทรมา?" ชานซองเห็นว่าแฟนตัวเองไม่มาสักทีเลยเดินเข้าไปตาม จุนโฮสะดุ้งขึ้นเมื่อชานซองมาสะกิดโดนตัว ก่อนจะปรับสีหน้าให้เป็นปกติไม่ให้ชานซองจับพิรุธได้
"ปะ...ป่าว ไม่มีอะไร..."
อูยอง...กูเป็นห่วงมึงจริงๆ กูภาวนาอย่าให้พรุ่งนี้เกิดเรื่องร้ายๆ ขึ้นเลย
ขอร้องเถอะครับพระเจ้า เพื่อนผมมีความสุขมาได้ตั้งสามปี ขออย่าให้มันซึมเศร้าอีกเลยยยย...
ผมไม่อยากเห็นมันกลับไปเป็นคนเดิม คนเดิมที่..เอาแต่ร้องไห้ คนเดิมที่..อ่อนแอ.....
------------------------------------------------------
เสร็จแล้ววววว เฮ้อ~ ปาดเหงื่อ =.=' แต่งสั้นไปไหมอะ?
ยังไงไรท์ก็จะพยายามอัพให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้นะคะ
ห้าวันจ-ศ ไรท์ไม่แน่ใจว่าจะมาอัพเพิ่มให้อีกตอนได้รึป่าว
เพราะไรท์เรียนปรับพื้นฐานม.4 แต่เพื่อลีดเดอร์ทุกคน ไรท์สู้ยิบตา
ปล.1 ฝากเม้นเป็นกำลังใจให้นิดนึง บอกแล้วแนวมันบีบตับ แต่งยาก อิอิ
ปล.2 ขอบคุณลีดเดอร์ทุกคนที่เข้ามาอ่านนะคะ
7/5/55
Real 2PM 4 TS
REAL 2PM
การจับคู่ที่ไม่มีความแน่นอน และการจิ้นที่ไม่มีวันสิ้นสุด
NO.4 TaecSu Is Real (?)
-แทคซู คู่จิ้นน้องใหม่ในวง เหตุจากคู่อื่นเค้าลงตัวหมดแล้ว^^
-เป็นคู่พี่ใหญ่ที่หาได้มีอำนาจจัดการเรื่องใดไม่ เพราะอำนาจทั้งหมดถูกถ่ายโอนไปยัง คู่รักน้องเล็กหมดแล้ว 555 (ชานนูนอ นั่นเอง)
-ทั้งคู่เคยเป็นรูมเมทกัน แต่ตอนนี้แยกห้องล่ะ
-บางทีแทคอาจชินกับกลิ่นปู่ซูไปแล้วก็ได้ --"
-ช่างเป็นคู่ที่เหมือนกันในหลายๆด้วย จนบางครั้งคิดว่าสองนายนี้ เกิดมาคู่กัน
-ทั้งเรื่องแฟชั่น เอกลักษณ์ และการกระทำตน!!
-เป็นคู่จิ้นที่ขึ้นชื่อเรื่องฟัน(?) คู๋ฟันใหญ่&ฟันเยอะ
-คู่จิ้นที่มีจุดเด่นทางด้านแฟชั่นที่เลวร้าย
-คู่จิ้นที่มีโมเม้นทำร้ายตัวเองมากที่สุด
-คู่จิ้นที่ไม่อยู่กับร่องกับรอย ชอบไปเป็นชู้กับคู่ชาวบ้าน
-เป็นคู่ที่ ซกม๊ก อยู่ในเลเวลสูงปรี๊ส!!
-แต่ช่างเป็นคู่ที่ร้ายเงียบ ประมาณว่าไม่สังเกตุดีๆ จะไม่ค่อยเห็นโมเม้นคู่เท่าไร
-เพราะต่างฝ่ายต่างไปหม่กมุ่นอยู่กับคู่ของชาวบ้านมันไปสร้าง แทคคุณ & ซูด้ง!!
-ความต่างคงมีแค่เรื่องร่างกาย ที่อิแทคมันแรงยักษ์แต่อิปู่แรงเท่ามด!!
-คอนเซ็ป ปู่ : เค้าเหนื่อย เค้าเพลีย แทค : เค้าแข็งแรง เค้าไหวเสมอ
-แต่ถ้าได้มีโมเม้นเมื่อไร ฮอตเทสทั้งหลาย กรี๊ดลืมหายใจเลยล่ะค่ะ
-ทั้งสองเป็นคู่ที่.... ฮาอย่างบ้าครั้ง
-คนหนึ่งคลั่งหมีแพนด้า จาจะกลายเป็นหมีจริงๆซะแล้ว
-ส่วนอีกคนก็บ้าแมว จนติดนิสัยแมวมา ทั้งที่ไม่เข้ากับหน้าตาและหุ่นอันบึกบึนเอาซะเลย
-ลองคิดดูสิ ว่าถ้าแมวเขียวและหมีแพนด้าผสมพันธุ์กัน แล้วลูกจะออกมาเป็นตัวอะไร
-แต่ถึงอย่างนั้น ก็อดนึกถึตอนที่แทคมองปู่ไม่ได้ มันเหมือนจะกลืนกินไปทั้งตัว
-อิปู่ก็แอ๊บซะ ทำเป็นไม่รู้ ทั้งที่จริงๆแล้วก็แอบหล่
-แต่บางทีหึงกันบ้างก็ดีนะ ปล่อยๆไปอย่างนี้ ทั้งสองคนจะโดนดีเอา
-เวลามีโมเม้น แทคคุณ มันกจะมี ซูด้ง ปรากฎแก่สายตาประชาชีในเวลาอันรวดเร็ว
-แต่ถ้าหากมีโมเม้นวูด้ง ก่อน แทคมักจะส่งสายตามามองประมาณว่า ช่างกล้า!!
-เวลาที่ปู๋ซู เจ็บเข้า ไม่สบาย แทค คือรถเข็นและพยาบาล ^^
-นอกจากเจย์แล้วหลายๆคนลงมติให้แทคคู่กะปู่ เนื่องจาก ไม่มีคัยเหลืออยู่แล้ว
-และเพราะเหตุนี้ ทำให้อิปู่เก็ดกด ไม่ยอมมีแทคคนเดียวมันร่านไปทั่ว เชื่อสิ
-การไม่มีคู่ หรือถูกมองเป็นส่วนเกินในการ จิ้น ทำให้อิปู่เกรียนขึ้นทุกวี่วัน
-ปู่ชอบเกรียนแบ๊วและแทคชอบแบ๊วเกรียนๆ มันต่างกันนะคิดดีๆ
-ยังไงก็เถอะ ให้มันคู่ๆ กันไป จะได้ไม่ขาดความอบอุ่น จนเกรียนกันไปมากกว่านี้
*บทความเขียนขึ้ยเพื่อความบรรเทิง ขำๆ ฮาๆ รับไม่ได้ก็อัญเชิญออกไปได้จร้า*
{Fic} My Best Manager,, Chapter 3
Chapter 3 หึง??
Wooyoung's part
และแล้ว ผมก็มาหยุดอยู่ที่หน้าคอนโดพี่
'นายผู้จัดการ ต่อไปนี้ ต้องดูแลคุณดีๆ เข้าใจมั้ย ถ้าคุณจะออกไปเที่ยว นายก็ต้องตามไป ไปคุมความประพฤติเค้าที่นั่น อย่าให้มีข่าวฉาวเด็ดขาด'
'แม่ครับบบบบ'
'ไม่ต้องมาทำเสียงอย่างนี้เลยคุ
'คะ..ครับ'
'แม่ ~~~~~ TT'
นั่นแหละครับที่มา ระหว่างทางที่มา พี่คุณก็ฟึดฟัดตลอดทางเลย ผมก็ไม่ได้อยากมาอยู่กับพี่เท่
"ตามมา"พี่คุณบอกหลั
"อะ นายนอนห้องนี้ก็แล้วกัน" พี่คุณเดินนำผมมายังห้องๆนึง โห ขนาดห้องที่ผมได้อยู่ยังใหญ่
"แล้วช่วยอะไรพี่อย่างนึง อย่ายุ่งเรื่องส่วนตัวของพี่ แค่นั้นแหละ เราจะอยู่ด้วยกันได้"พี่คุณพูด
"ครับ...แล้ว พี่จะออกไปไหนครับ"ผมทักเมื่
"จะออกไปเที่ยวน่ะสิ เครียด!!"พี่เค้าพูดอย่างหัวเสี
"ไม่ได้นะครับ เพิ่งโดนคุณแม่ดุมา จะไปอีกแล้วเหรอครับ = ="ผมพูดพร้อมเอาตัวไปขวางประตู
"พี่บอกแล้วไงว่าอย่ายุ่งเรื่
"ไม่ได้ค้าบ เรื่องนี้ไม่ยุ่งไม่ได้!"ผมพู
"จะเอาแบบนี้ใช่มั้ย ได้ งั้นตามมานี่"พี่เค้าพูดพร้
Nichkhun's part
ไอ้เด็กบ๊องนี่มันน่านัก ก็ได้ ไม่ให้ผมไปใช่มั้ย
จริงๆผมก็ไม่ได้เครี
"พี่จะทำอะไรครับ"เด็กบ๊
"ก็นายไม่ยอมให้พี่ไปกินเหล้าข้
"ผะ...ผมไม่เคยกินเหล้าอะครับ" =*= ห้าขวบชัวรรรร โตแต่ตัวล่ะมั้งเจ้าเด็กนี้
"ยังไงวันนึงนายก็ต้องกิน อ่ะ ให้ฝึกไง"ผมพูดพลางยัดแก้วลงใส่
"ง่ะ ผม ต้องกินจริงๆเหรอครับ"ด้งทำหน้
"เดี๋ยวนายก็ต้องตามฉั
"อึบ" ในที่สุดเจ้าเด็กนี่ก็กินครับ = = แล้วทำหน้าตาเหยเกใหญ่เลย โหะๆ แกล้งเด็กนี่สนุกจังครับ
"อะ เอาอีก"ผมรินเหล้าให้ทั้งแก้
แก้วแล้วแก้วเล่าที่ผมให้เจ้
"ตุบ" ผมวางอูด้งลงบนเตียง แต่แล้วก็เสียหลักนิดหน่อย เลยลงมานอนบนเตียงเดียวกันซะได้ -/////- โอย ลุกไม่ขึ้นด้วยสิครับ ทำยังไงดี ... นอนที่นี่ก็ไม่เป็นไรหรอกมั้ง..
"ง่าาา~" เจ้าเด็กนี่ส่งเสียงขึ้นมาทั้
....น่ารักมาก....แก้มป่องๆเนี
ให้ตายเหอะ! ผมคิดบ้าอะไรเนี่ย ต้องเป็นเพราะผมเมาชัวร์ -/////- ใช่ เพราะผมเมาแน่ๆ
ผมหันไปมองคนข้างๆอีกรอบ ซึ่งตอนนี้ อยู่ห่างกับผมแค่นิดเดียว ...
"งืมมมม"หมอนั่นครางพร้
ตึก..ตัก..ตึก..ตัก...เสียงหั
-//////////-
.
.
.
.
.
.
.
.
Wooyoung's Part
((=))_((=)) << หน้าผมตอนนี้ โอว ปวดหัวมากๆเลยครับ... ผมเพิ่งตื่น...เมื่อคืนเกิ
-0- ใช่แล้ว เมื่อวานผมกินเหล้านี่นา มิน่าล่ะ โอววว ปวดหัวตุบๆเลยครับบบบ
ผมอาบน้ำเสร็จแล้วก็เดิ
"พี่คุณมอมเหล้าผมมมมมมมมมม TT"ผมชี้ไปแล้วทำหน้าอังอัง พี่เค้าก็ทำหน้าเหวอใหญ่เลย แล้วก็หูแดงมากๆ
"ไอ้เด็กบ๊องงง ใครมอมเหล้านายยย นายคออ่อนเองตะหาก"ง่า พี่เค้าหูแดงใหญ่เลยอะ แล้วจู่ๆก็เดินมาที่ผม
'ป๊อก' คนร่างสูงดีดหัวตนตัวเล็ก
"ง่าาาา มาดีดหน้าผากผมทำไมกันน"ผมโวยวา
"เลิกทำหน้าอังอังได้แล้ว มานี่มา"พี่เค้าพูดพร้อมกั
"พี่อ่ะแหละ -^- รู้มั้ยผมปวดหัวมากเลยยยย"ผมประ
"อ่ะ พี่ทำข้าวต้มไว้ให้ กินซะ"พี่คุณพูดพร้อมเลื่อนถ้
"ขอบคุณฮะ..."ผมก้มหน้าก้มตากิน แปลกจัง ... ทำไม ... รู้สึกแปลกๆ...
"ที่ทำให้เนี่ย เพราะว่าวันนี้ต้องไปหาพี่จิ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
วันนี้พี่คุณมีถ่ายแบบครับ = = ผมเป็นผู้จัดการที่ไม่
"สวัสดีครับคุณเจสสิก้า"นายตั
"สวัสดีค่ะคุณนิชคุณ ^^"เธอคนนั้นยิ้มให้พี่คุณ
"ผมขอโทษนะครับที่มาช้า ผู้จัดการผมไม่ได้เรื่องเลย เดี๋ยวผมขอตัวไปแต่งหน้าทำผมก่
"อ๋อ ค่ะ ผู้จัดการเหรอคะเนี่ย น่ารักจังเลย ^^"คุณเจสสิก้ายิ้มให้ผม เอ่อ เธอสวยมากเลยครับ...
หนึ่งชม.ถัด การแต่งหน้าทำผมเสร็จ คนตัวสูงลุกออกมาจากที่นั่ง เพื่อดูรอบๆสถานที่ที่ต้องถ่
"พี่คุณครับ น้ำคะ..คระ...ครับ" ผมถึงกับสะดุด เมื่อเห็นพี่คุณซึ่งตอนนี้ไร้ซึ
"นายเป็นอะไร อากาศร้อนเหรอ หน้าแดงเชียว"พี่คุณขมวดคิ้
"เอ่อ มั้งครับ อะ..นะ...น้ำครับ"ผมยื่นน้ำในมื
"-*- นายเป็นไร ไม่สบายรึไง ไหน หันหน้ามาซิ"คนพี่พาดพร้อมจั
...ตึกตัก...ตึกตัก...ตึกตัก...
"อ๊ะ ไม่ได้เปนไรจริงๆครับ.อากาศมั
"ชิ ไอ้เด็กบ๊องเอ๊ย ถ้านายเป็นอะไรพี่จินยองได้เฉ่
"อ๊ากก อย่าหยิกสิคร้าบบบ"ผมร้อง
"นี่แน่ะ!"พี่คุณพูดพร้อมหยิ
"เล่นอะไรกันอยู่เหรอคะ ท่าทางสนุกจัง^^"เสียงใสๆของผู้
"อ๋อ เปล่าหรอกครับ^^"พี่คุณพูด
"คุณ สิก้า ได้เวลาแล้ว มา~"คนในกองตะโกนเรียก คุณเจสสิก้าค่อยๆถอดผ้าคลุมนั้
"เอาล่ะ ตรงนั้น ท่านนั้นอีกหน่อย ใกล้ๆเข้าไปอีกหน่อย"
ผมจ้องดูพี่คุณโพสท่าแล้วท่าเล่
"เอาล่ะ ฉากสุดท้ายแล้วทุกคนนนนนน"ผู้
"คุณ เขยิบเข้าไปอีกหน่อย สิก้า ใกล้ๆ อย่างนั้นแหละ"ตอนนี้พี่คุณกั
"เอาละ อีกชอตสุดท้ายย"
"เฮ้ยย !!"ผมกับคนในกองสี่ห้าคนร้องขึ้
"เอ่อ โอเค ได้รูปแล้ว สวยงามมาก !! ขอบคุณครับทุกคน" ช่างกล้องที่ตอนแรกหน้าเหวอ ก็รีบพูดตัดบททันที,ผมหั
ชิ ไอ้พี่คุณบ้าเอ๊ยยยยย ไปจูบกับผู้หญิงอื่นทำไม เดี๋ยวก็ได้เป็นข่าวอีก ผมก็ซวย ซวย แล้วก็ซวยย อ๊ากกกกกกกกกก *^*
ผมเดินตามพี่คุณไปยังห้องเปลี่
"พี่คุณณ ทำไมทำแบบนี้ครับ เดี๋ยวก็เป็นข่าวอีก เดี๋ยวผมก็ซวยอีก !!!"ผมพูดใส่ พี่คุณทำหน้าสบายๆแล้วก็ลุกขึ้น
"นี่ จะกลัวไปทำไม คนทั้งกองถ่ายก็เห็น ว่าสิก้ามาจูบพี่ก่อนเอง แถมถ้าจะแก้ข่าวก็ง่ายนิดเดียว บอกว่าเป็นสคริปต์ก็จบ"พี่คุณพู
"แล้วทำเค้าจูบพี่แล้วพี่ต้องจู
พี่คุณไม่พูดอะไร แต่เดินดุ่มๆมาทางผมซึ่งอยู่ติ
"-//////////-"ผมพูดไม่ออก ก้มหน้าสุดฤทธิ์
"นาย หึงพี่ใช่มั้ย...."พี่คุณพูดพร้
"-/////////////////////-"ไม่ต้
"หึ...วะฮะฮ่าาๆ"พี่คุ
"อะไรกันครับ!"ผมถาม
"นายหึงพี่จริงๆแน่เลย หน้าแดงไปหมดแล้ว รู้ตัวมะ พี่ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ไม่คิดว่า... วะฮะฮ่าๆ"พี่คุณพูดปนหัวเราะ เมื่อหัวเราะเสร็จ ก็หันไปมองทางอื่น ไม่ยอมหันมาสบตาผม อ๊ากกกก ถ้าพี่เค้าคิดงั้นแล้
"ผมเปล่านะครับ พี่คุณอยู่ใกล้เกินไปตะหาก.."ผม
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Junho's part
ผมมาอยู่ที่ได้ 2 อาทิตย์แล้วครับ มีความสุขดี...มั้ง
"จุนโฮฮฮ หิวแล้ววววว ไปหาไรกินปะะะะะะะ~"เจ้ารู
"นายจะหยุดกินซักชั่วโมงจะได้
"ง่าา จุนโฮทำไมดุจังงงง -^- เค้าก็แค่หิวอ่ะะะ"ชานซองมากระต
"ไอ้หมีเอ้ยยยย!"ผมพูดใส่ ตัวยังกับหมี ผมไม่แปลกใจหรอก กินเยอะซะะ
"นะๆๆๆ *0*"ชานซองพูดพร้อมเอาคางมาถูกั
"เออๆ ก็ได้ -/////- เอาหน้านายออกไป วู้ว"ผมพูดพร้อมผลักหน้าไอ้หมี
"ทำไมง่าา จุนโฮไม่ชอบเหรอออ *0*"ไอ้หมีไม่ยอมเลิก ยังเอาหน้ามาถูกับไหล่ผมพร้
"เอาออกไปนะชานซอง!!"ผมตวาด ชานซองหน้าเจื่อนลงทันที
"ง่า ชานขอโทษ ชานไม่รู้ว่าจุนโฮจะไม่ชอบไม่
"เออๆ รีบไปหาไรกินกันเหอะ"
"เย้ๆ ^0^" แล้วชานซองก็เป็นคนจูงผมออกไป ไอ้หมีบ้าเอ้ยยย ที่ฉันหน้าแดงไม่ใช่เพราะโกรธซั
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
Taecyon's Part
"อ่ะ ตารางงานเดือนหน้า ฉันมาบอกแค่นี้แหละ..." พี่เจย์วางแฟ้มลงตรงหน้าผม
"เดี๋ยวสิเจย์..."ผมคว้ามือเจย์
"ฉันงานยุ่ง ต้องช่วยผู้จัดการใหม่ของคุณด้
"ข้ออ้างทั้งนั้น ทำไมฉันจะไม่รู้จักนาย!"ผมพู
ตอนนี้ผมกับเจย์เลยอยู่ใกล้กั
นานเท่าไหร่แล้ว...ที่ไม่ได้คุ
นานเท่าไหร่แล้ว...ที่ไม่ได้
นานเท่าไหร่แล้ว...ที่ไม่ได้จ้
นานเท่าไหร่แล้ว....ตั้งแต่วั
"หึ"เจย์สะบัดมือผมออกแล้วลุกขึ
"อย่างน้อยนายบอกฉันได้มั้ยเจย์
"นายจะรู้ไปทำไม!"
"แล้วทำไมฉันจะรู้ไม่ได้??"
"อย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยแทค ขอร้อง..."เจย์เสียงอ่อน น้ำตาของผม...ไหล
"ถึงอย่างนั้นก็เหอะ ขอฉันกลับไปเป็นเพื่อนนายเหมื
"นายเคยขอฉันมาแล้วรอบนึง เมื่อคราวนั้น ครั้งนี้ ฉันก็ยังยืนยันคำเดิม... ฉันไม่เคยคิดว่านายเป็นเพื่อนฉั
ผมผิดมากใช่มั้ย...
ทำไมเรื่องแบบนี้ต้องเกิดกับผม.
ทำไม...
.
.
.
.
.
.
.
Nichkhun's Part
~I can't forget your love ออนเจนกาคิราโตนา คือเดโอเตกาจิล คิตาริเก~ เสียงโทรศัพท์ผมดังขึ้น
"ฮัลโหล ว่าไงแทค"
"คุณ... นายอยู่ไหน"ปลายสายตอบกลับมา
"อยู่คอนโด เพิ่งเสร็จงานอ่ะ มีไรวะ"
"นาย ไปเที่ยวเป็นเพื่อนฉันหน่อย.."เ
"มีไรป่าววะ เสียงนายดูไม่ดีเลยแทค"
"ไม่มีอะไรหรอก...นายออกมาได้มั
"แทค ฉันขอโทษว่ะ แต่ฉันโดนคาดโทษไว้ คงออกไปไหนไม่ได้อ่ะ"
"อืม งั้นไม่เป็นไรๆ"
"แกไม่เป็นไรแน่นะแทค"ผมเป็นห่
"อื้ม ไม่ต้องเป็นห่วงน่าาา" แล้วแทคก็ตัดสายไป... ผมออกไปไม่ได้หรอกครับ -^- ไอ้ผู้จัดการผมเพิ่
"พี่คุณณ ทำไมทำแบบนี้ครับ เดี๋ยวก็เป็นข่าวอีก เดี๋ยวผมก็ซวยอีก !!!"
"นี่ จะกลัวไปทำไม คนทั้งกองถ่ายก็เห็น ว่าสิก้ามาจูบพี่ก่อนเอง แถมถ้าจะแก้ข่าวก็ง่ายนิดเดียว บอกว่าเป็นสคริปต์ก็จบ"
"แล้วทำเค้าจูบพี่แล้วพี่ต้องจู
"-//////////-"
"นาย หึงพี่ใช่มั้ย...."
"-/////////////////////-"
"หึ...วะฮะฮ่าาๆ"
"อะไรกันครับ!"
"นายหึงพี่จริงๆแน่เลย หน้าแดงไปหมดแล้ว รู้ตัวมะ พี่ก็แค่แกล้งเล่นเฉยๆ ไม่คิดว่า... วะฮะฮ่าๆ"
จริงๆตอนแรกผมกะจะแค่ล้อเจ้าเด็
**************
ปวดตับกับแทคเจย์ 5555
ยังไม่อยากเฉลย เพิ่งตอนสามเองง่าาาา ปววดตับกันไปก่อนนะ
ส่วนคุณด้ง เรื่องนี้ไม่คิดว่าจะแต่งให้ดราม่า เพราะไรท์เตอร์ไม่ชอบ 555555
ขอบคุณที่ติดตามค่าาาาาา ^__________^
ปล. ไปพูดคุยกันได้ที่นี่นะคะ ตามมาาาาา ~*T W I T T ER*~
**************
ปวดตับกับแทคเจย์ 5555
ยังไม่อยากเฉลย เพิ่งตอนสามเองง่าาาา ปววดตับกันไปก่อนนะ
ส่วนคุณด้ง เรื่องนี้ไม่คิดว่าจะแต่งให้ดราม่า เพราะไรท์เตอร์ไม่ชอบ 555555
ขอบคุณที่ติดตามค่าาาาาา ^__________^
ปล. ไปพูดคุยกันได้ที่นี่นะคะ ตามมาาาาา ~*T W I T T ER*~
6/5/55
{Fic} My Best Manager,, Chapter 2
Chapter2 งานเข้า
Junho's part
ผม...รู้สึกแย่
ผมรู้สึกแย่ตลอดเวลา...
ผมทำให้พ่อตาย
ผมทำให้แม่ต้องไปอเมริกา
ผมทำให้อูยองไม่ได้เรียนมหาลัย
ผม เพราะผมทั้งนั้น...
ผมกำลังเดินคิดอย่างนั้
...เพราะผมอีกแล้ว...
"เฮ้!"เสียงแปลกหน้าทักทายขึ้น
"..."
"สวัสดี นายชื่ออะไร ฉันชื่อชานซองนะ ^^~"นายคนแปลกหน้านี้ เดินเข้ามาทักผม โอ้โฮ ตัวใหญ่ยังกะหมีเลย *_*
"อืม ฉันจุนโฮ"
"นายเป็นเด็กใหม่รึเปล่า ฉันพาทัวร์เอาไหม?^^"นายนั่
"อืม งั้นช่วยหาห้องที่ฉันพักให้หน่
"ไหน นายอยู่ห้องไหนอะ"ผมยื่
"เฮ้ย! นี่มันห้องฉันนี่นา แดซองเพิ่งย้ายออกไป โอ้โฮ ไม่คิดเลยว่าจะเป็นนายที่เป็นรู
"เน่!~~ อย่าทำหน้าบูดสิ ไม่ดีใจเหรอ ^0^~ ฉันมีของกินเพียบเลยนาาาา~"ชานซ
"เย่~ ยิ้มแล้ว :D นายยิ้มก็น่ารักดีออก ทำไมไม่ชอบยิ้มอะ ฮ่าฮ่า ปะ เดี๋ยวพาไป~"ผมยิ้ม คนที่นี่เค้าคงไม่ได้เลวร้
Wooyoung's Part
"ตุบ" ฮ้าาาา~ ผมทิ้งตัวเองลงบนที่นอน วันนี้เจอเรื่องแปลกๆเยอะแฮะ -"- แล้วตอนนี้ผมก็ยังหางานทำไม่ได้
"จุนโฮอ่าาา~"
"อูยอง *_*~"ปลายสายตอบกลับมา เอ...,น้ำเสียงดูดีกว่าที่คิ
"จุนโฮอ่าา เป็นไงบ้าง ที่อยู่ดีมั้ย โดนเพื่อนแกล้งรึเปล่า?~"
"ไม่หรอกกกก ฉันเพิ่งเจอรูมเมท ก็...ดีนะ" ด้วยความที่เราห่างกันปีเดียว,ท
"เจ๋งงง พี่เป็นห่วงนายแทบแย่ ได้ฟังอย่างนีก็ดีแล้วล่ะ"
แล้วเราก็คุยกันต่ออีกซักพัก อ่า... คิดถึงแม่จัง... แม่จะเป็นยังไงบ้างนะ *.*
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
โฮฮ ผมเหนื่อยมากเลยครับ มาอยู่ที่นี่ได้อาทิตย์นึงแล้ว ยังไปไหนมาไหนไม่ค่อยได้เลย ผมตระเวนหางาน แต่ผมไปได้ไม่ค่อยไกลเพราะกลั
โอ๊ะ! ผมมาหยุดอยู่ตรงหน้าตึกแห่งนึง โอ้โฮ ตามผนังตึกมีป้ายไฟและโปสเตอร์
"เอี๊ยดดดดดด..."ง่ะ เสียงอะไรครับ ผมมองหาต้นตอของเสียงแล้วพบว่า ป้ายไฟที่อยู่ตรงหัวพี่จิ
"อ้าว น้องชายคนนั้นนี่นา!//พี่ ระวังครับ!!//ปึกก" ผมวิ่งเข้าไปผลักพี่จินยองออก พร้อมหลับตาปี๋ >____<
"โอ๊ะ" เสียงพี่จินยองร้อง ผมแง้มตาขึ้นมาดูนิดนึง พี่เค้าปลอดภัยครับ แหะๆ ต้องขอบคุณผมนะเนี่ยยย
"อูยองงงงงงง T-T"พี่จินยองร้องพร้
"โอ๊ย!"ผมร้อง ทำไมแขนมันเจ็บๆอย่างนี้ล่ะ เจ็บมากด้วย แง้ ผมรีบเอามืออีกข้
"อูยอง นายบาดเจ็บใช่มั้ย! ตอนป้ายตกมันต้องโดนแขนนายแน่
.
.
.
"เป็นไงบ้างครับหมอ?" พี่จินยองถามหลังจากหมอพั
"ก็ไม่เป็นอะไรมากหรอกครับ แขนเคล็ดแล้วก็มีแผลนิดหน่อย เดี๋ยวอีกซักพักก็เอาผ้านี่
"ขอแต่ตัวไม่เอาหัวไปด้
"อูยองงงง นายช่วยชีวิตพี่ไว้อีกแล้ววว ฮืออออออ TT" พี่จินยองพูดพร้อมเข้ามากอดผม อ๊าก พี่เค้าน่ากลัวมากเลยค้าบ เอะอะก็กอด อะไรครับอะร๊ายยยยย
" เอ่อ ไม่เป็นไรครับ ^^" ผมยิ้มให้พร้อมแกะมือพี่จิ
"นายต้องมาเจ็บตัวเพราะพี่แท้ๆ ฮือออออออ" พี่จินยองยังกอดอยู่ แน่นกว่าเดิมด้วย อ๊ากกก ผมอึดอัดน้า TT
"ไม่เป็นไรครับพี่ ไม่เป็นไร พี่ปล่อยก่อนนะครับ...เอ่อ" พี่จินยองยังกอดแน่นเหมือนเดิม = = พี่เค้าคิดอะไรกับผมมั้ยเนี่ยยย
"ถ้านายมีอะไรให้พี่ช่วย นายบอกพี่ได้เลยนะ!! ไม่ต้องเกรงจาย"
"พี่ ช่วย...เลิกกอดผมได้มั้ยครับ คือ มันอึดอัดง่ะ...แหะๆ"
"โอ๊ะ พี่ขอโทษๆๆ"พี่จินยองรีบปล่อยตั
"เอ่อ พี่ครับ ถ้าผมขอความช่วยเหลือบางอย่
"อะไรอ่ะ นายบอกได้เลย พี่ช่วยได้ทุกอย่าง...มั้งนะ"
" คืออ...ผมอยากได้งานทำอ่ะครับ"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ผมกลับถึงบ้านโดยสวัสดิภาพ โดยมีพี่จินยองมาส่ง
'เห้ย เรื่องแค่นี้ พี่ช่วยได้แน่นอน ว่าแต่นาย เรียนจบอะไรล่ะ'
'เอ่อ ผมเพิ่งจบม.6ครับ คือ ผมมีปัญหานิดหน่อยอะครับ พี่พอจะมีที่ที่เขารับสมัครพนั
'เอางี้! พี่รู้ละ เดี๋ยววันนี้พี่ไปส่งนายที่บ้าน แล้วเดี๋ยวพรุ่งนีพี่จะไปรับนาย พี่ว่าพี่มีงานให้นายได้อยู่ อาจจะหนักหน่อยนะ'
'เอ่อ ถ้าพี่ไม่เอาผมไปขาย ผมก็ทำได้หมดอะแหละครับ'
และนี่ก็เป็นบทสนทนาระหว่างผมกั
.
.
.
.
.
.
.
Jae Bom's part
"เจย์!" เสียงคนในบริษัทเรียกหาผม
"มีอะไรครับ"
"ท่านประธานเรียกหานายอะ ไปเร็ว~"
ท่านประธาน...พี่จินยอง? พี่จินยองเรียกหาผม เรียกทำไมกัน = =
ผมเดินมายังห้องท่านประธาน พี่จินยองอยู่ในห้องแล้ว
"มีอะไรเหรอครับ?"ผมเดินเข้
"เจย์... พี่มีข้อเสนอ"พี่จินยองจ้องผม ผมว่าผมรู้ว่าเรื่องอะไร
"ไม่ครับ! ผมยืนยันว่าไม่ พี่ตื๊อผมมากี่พันรอบแล้ว ผมบอกแล้วว่าไม่"ผมปฏิเสธไป พี่จินยองคงต้องการกล่อมผมให้
"ฟังพี่ให้จบก่อน... พี่จำได้นะว่านาย... พี่ของนาย จุนซูน่ะ เค้าอยากเป็นดาราใช่มั้ย ตอนนั้นพี่ปฏิเสธไป เพราะยังไม่มีโครงการจริงๆ ตอนนี้..."
"..."
"พี่จะปั้นเค้า...แต่มีข้
"..."ผมนิ่งอึ้ง ทำยังไงดี
"นายต้องเป็นผู้จัดการให้แทคยอน
'เจย์ นายรู้มั้ย พี่น่ะ อยากเป็นดารามากเลยนะ ไม่สิ ต้องเป็นนักร้อง เอ...เป็นดาราที่ร้องเพลงได้ดี
'ทำไมพี่ถึงอยากเป็นอะครับ ('_')'
' ไม่รู้สิ มันก็เป็นความฝันของพี่แหละน่า ตอนนี้พี่ก็เป็นแค่ช่างกล้
จุนซู...ผมไม่ใช่น้องแท้ๆของจุ
ผม...ผมเท่านั้นที่ทำให้ความฝั
.
.
.
.
.
.
.
วันนี้ผมต้องทำงานให้แทคยอน ผมไปรับรายละเอียดงานมาจากซู
"..." ผมเดินมาหยุดหน้าแทคยอนในห้
"หึหึ...จนได้สินะ"แทคยอนพูด ผมไม่คิดเลยว่าวันนึ
"นี่รายละเอียดงานนายวันนี้..."
"นายรู้มั้ย...ว่าฉันต้องขอพี่
"แล้วทำไมต้องฉันล่ะ"ผมถาม ทั้งๆที่รู้คำตอบ
"เจย์..."แทคเอามือมาวางบนไหล่
"เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ... ต่อไปนี้ฉันจะพูดกับนายแค่เรื่
"นายคงจะเกลียดฉันมากใช่มั้ย...
"ฉันไม่ได้เกลียดนาย แต่เราก็ไม่มีความจำเป็นที่จะพู
"..."
...ฉันไม่ได้เกลียดนาย แทค...ไม่เคย...
.
.
.
.
.
.
.
.
Wooyoung's Part
พี่จินยองพาผมมาที่ตึกเมื่อวาน เอ่อ... ป้ายก็ซ่อมแล้วด้วย มาเร็วเคลมเร็วมากครับ -0- พอเดินเข้าไปในบริษัท คนก็ก้มหัวให้พี่จินยองใหญ่เลย *0* ผมงงมาก แสดงว่าพี่จินยองก็ต้องมีตำแหน่
"นั่งสิอูยอง"ผมเดินตามเข้
แล้วพี่จินยองก็นั่งลงบนเก้าอี้
"พี่มีงานให้นาย งานนี้น่ะ ไม่ยุ่งยากอะไรหรอก พี่ว่านายก็น่าจะเรียนรู้ได้ง่
"งานอะไรเหรอครับ..."
"ผู้จัดการ.."ห๊ะ ผู้จัดการ = = ผมเหรอ งานมันจะง่ายขนาดผมทำได้เร้อ
"เดี๋ยวพี่จะแนะนำให้รู้จัก เดี๋ยวเขาก็คงมา ช่วงนี้ นายก็ค่อยๆเรียนรู้งานไป"
"เอ่อ คือ ผมจะทำได้แน่เหรอครับ ผมก็จบแค่ม.6...คือ...แบบว่า...
"ไม่ยากหรอกน่า เดี๋ยวให้คนอื่นช่วยสอนนาย งานมันไม่ได้ยากขนาดนั้น โอเคนะ"พี่จินยองฉีกยิ้ม แง้ ผมจะทำได้เหรอครับ T-T แต่ก็เอาวะ! ดีกว่าไม่มีงานทำ...
~ก๊อก ก๊อก~ เสียงประตู...
"พี่จินยองมีอะไรเหรอครับ?"คนที
"เฮ้ย!" เสียงผม ซวยแล้วไง TT นี่มันนายนิชคุณนี่นาา อ๊ากกก โลกกลมไปม๊ายยยยย *^* (โลกกลมหรือพรหมลิขิต???)
"เฮ้ย ไอ้เด็กบ๊องนั่นนี่นาาาา"นายนั่
"อ้าว รู้จักกันแล้วเหรอ นี่นิชคุณนะอูยอง นี่อูยองนะ เค้าจะมาเป็นผู้จัดการนาย"พี่จิ
"พี่จินยอง! เกิดอะไรขึ้นครับ"นายนั่นตวาด โหย ผมก็ไม่ได้อยากทำงานกับคุณเท่
"ก็เจย์ยอมทำงานให้แทคยอนแล้ว นายรู้แล้วนิ แล้วนี่ก็ผู้จัดการใหม่นาย เค้ายังเด็กก็จริง แต่ช่วงนี้นายก็งานไม่เยอะอะไร ช่วยๆสอนเค้าไป เดี๋ยวก็รู้งานเองแหละ"พี่จิ
"พี่จินยอง! ทำไมไม่ถามผมซักคำก่อนล่ะครั
"เอาน่า พี่ต้องไปจัดการธุระละ นายช่วยสอนงานเค้าด้วย พี่ไม่ไล่คนนี้ออกเด็ดขาด ถ้าเค้าทำงานไม่ดี นายก็ซวย แค่นั้นแหละ พี่ไปหละ บายยย"แล้วพี่จินยองก็ออกไปเลย ก็เลยเหลือผมกับนายนิชคุณอยู่ 2 คน... แง้ผมจะทำยังงายดีล๊าาา TT
"..."นายนิชคุณส่
"ผมไม่รู้เรื่องนะ ผมไม่รู้จริงๆ *0*"ผมแก้ตัว อ๊ากๆๆ ทำไงดี
"นาย ขอโทษฉันก่อน..."นายนิชคุณบอก เอาวะ นาทีนี้ จะอะไรก็ต้องทำ
"ขอโทษครับ...(._.)"ผมพูดพร้
....น่ารักเป็นบ้า...ผู้
"เอาล่ะ ไหนๆก็มาถึงขนาดนี้แล้ว จะให้ฉันทำอะไรได้ เอาล่ะ ตามมานี้"ผมรีบลุกจากเก้าอี้
"เอ่อ ครับ...คุณ..นิช ชะ..คุณ"ผมพูดตะกึกตะกัก ผมจะทำงานกับนายหน้าหล่อนี่ได้
"เรียกพี่ก็ได้ นายน่ะ อายุเท่าไหร่กัน ห้าขวบรึไง หน้าเด็กเป็นบ้า ถ้าพี่ใช้งานนาย ต้องโดนหาว่าใช้แรงงานเด็กแน่
"คระ...ครับ...ครับ พี่นิช..ชะ...คะ..คุณ"ผมพูดติ
"นายติดอ่างเหรอไง เรียกพี่คุณก็พอแล้ว ส่วนนาย นายชื่ออะไรนะ อูด้งใช่มะ?"
"เปล่านะครับ!อูยองตะหาก"พี่คุ
"งั้นพี่เรียกนายด้งนี่แหละ จำไปแล้ว ขี้เกียจจำใหม่ -*-" แว้กกก ทำไมต้องด้งด้วยหละ ชื่อผมดีๆก็มี ชิชิ -^-
แล้วพี่คุณก็พาผมทัวร์บริษัท ก่อนจะให้ผมไปหาพี่เจย์ ผู้จัดการเก่าของเค้า พี่เจย์ก็หล่อมากๆ แถมยังนิสัยดีมากด้วย พี่เจย์สอนผมตั้งหลายอย่างแน่ะ แถมบอกว่ามีอะไรก็ให้โทรไปปรึ
Nichkhun's Part
"คุณ ทางนี้!" เสียงแทคดังมาจากมุมนึงในผับ ใช่แล้วครับ ผมมาเที่ยวกับแทค คิคิ ถ้าพี่จินยองรู้ผมก็โดนดุชัวร์ แต่นายผู้จัดการใหม่นั่น คงไม่รู้เรื่องแน่ๆ ผมปล่อยทิ้งไว้กับพี่เจย์ตั้
"ไง แทค" ผมตบบ่าเพื่อนเบาๆก่อนจะเดิ
"นี่ คุณนี่ ฉันชวนคุณจียอนมาด้วยนะ คนที่นายบอกว่าน่ารักไง คิคิ ฉันเจ๋งใช่มั้ยหละ"แทคยิ้มพร้
"นี่ไง จียอน นี่นิชคุณ พวกคุณคงรู้จักกันแล้ว ผมไม่กวนล่ะ ^+++^" แล้วแทคยอนก็เดินจากไป...
"สวัสดีครับ^^ ตัวจริงคุณจียอนสวยจังเลยนะครับ คราวที่แล้วผมได้เจอแค่แปปเดี
"คุณนิชคุณก็หล่อมากเลยนะคะ สมคำร่ำลือ ^^" ...
เหมือนสปาร์คกันติด เรานั่งคุยกันอยู่นาน ดื่มไป คุยไป แล้วก็งานเข้าครับบ เธอเมา -0- ผมขับรถมาส่งเธอที่คอนโด ตามคำบอกของผู้จัดการเธอที่
เช้าวันรุ่งขึ้น
พาดหัวข่าว'นิชคุณ-จียอน'แบกกั
ฉาว นิชคุณ จียอน มีซัมติงแน่นอน ....
เกิด...บ้า...อะไร...ขึ้น...
อ๊ากกกกกกก TT มีรูปที่ผมพยุงจียอนขึ้นคอนโด พร้อมพาดหั่วข่าว แง้ ผม โดน เล่นงาน ชัวรรรรร ฮือออออออ
~I can't forget your love, ออนเจนกาคิราโตา คือเดโอลเตกาจิล คีตาริเก~
นั่นไง โอ้ พระเจ้าช่วยกล้วยทอด บรรลัยแน่ๆ บรรลัย!
"ฮัลโหล คะ..ครับ...แม่"ผมพูดเสียงสั่น
"คุณ!!!!"แม่ตวาด แง้ T-T
"แม่คร้าบบบบ"ผมอ้อนสุดฤทธิ์
"ผู้จัดการแกอยู่ไหน ไปพามาพบฉัน เดี๋ยวนี้!!!"สิ้นเสียงสั่ง แม่ก็วางสายไป โอ้ ผมต้องโดนดีแน่ๆเลย TT
.
.
.
.
.
.
.
.Wooyoung's Part
ผมโดนลากมาโดยคนตัวสูงหน้าหล่อ อะไรของเค้าคร้าบบ เอะอะๆก็ลาก ชิ -^- เห็นว่าผมตัวเล็กกว่
"มากันแล้วเหรอ!"เสียงตวาดดั
"แม่คร้าบบบบ *^*"พี่คุณทำเสียงอ้อน โอ้ว พี่เค้ามีมุมนี้ด้วยเหรอ
"นายเป็นผู้จัดการใช่มั้ย! ดูแลกันยังไง ทำไมปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ
"เรื่อง...เรื่องอะไรเหรอครับ..
"อ่ะ ดูซะ!"แม่พี่คุณพูดพร้อมโยนหนั
"คือ..."ผมกะลังจะแก้ตัว พี่คุณของคุณแม่ทำตัวเองทั้งนั้
"จัดการยังไง ทำไมปล่อยให้มีเรื่องแบบนี้ ทำไมปล่อยปละละเลยหน้าที่ตั
"ใช่! นายอะ ทำงานยังไง ทำไมถึงปล่อยให้พี่ไปเที่ยว"พี่
"คุณ!! หยุดเลย ลูกก็ตัวดี ชอบทำให้แม่เป็นห่วงอยู่เรื่อย!
"ง่าา แม่ครับบบ"
"เอาหละ ต่อไปนี้ นาย นายผู้จัดการ,ย้ายเข้าไปอยู่
"ห๊ะ/ห๊าา"ผมกับพี่คุณร้องขึ้
"แล้วต่อไปนี้ต้องคุมประพฤติคุ
"แม่ครับบ ไม่เอาน้าาาา"พี่คุณบอก เห็นด้วย ไม่เอาน้าาาาา
"รึว่าลูกอยากจะเลิกเป็นดารา?? แม่จะได้ส่งกลับอเมริกาไปเรี
"โอเคครับ ยอมก็ได้ T-T"
"ส่วนเธอ ไปเก็บของ เตรียมย้ายไปอยู่กับคุณซะ แล้วฉันจะโทรเช็คเป็นพักๆ"....
คราวนี้บอกได้คำเดียวเลยครับ... งานเข้า T-T
.
.
.
.
.
.
.
.
.
**********
ได้อีกตอนแล้ววว ><
คือช่วงนี้น้ำเยอะไปหน่อย 55555
รู้สึกว่าจินยอง-อูยองจะเยอะ เอ๊ะ รึจะลองเปลี่ยนแนวดู? 55555
กะจะแต่งคู่คุณด้ง:เฮฮา กุ๊กกิ๊ก น่ารัก โรแมนติค
ชานโฮ:น่ารักแบบใสๆ
แทคเจย์:ดราม่า ปวดตับนิดนึง
ยังไงก็ จะแต่งสุดความสามารถนะค้าาา >_<
จงเมนท์~~~~ ~*_*
อ้อ ตัวละคร ไม่มีอินโทร อ่านไปเรื่อยๆก็จะเผยออกมาที
ปล.2. ไปพูดคุยกันได้ที่นี่นะคะ ตามมาาาาา ~*T W I T T ER*~
ปล.2. ไปพูดคุยกันได้ที่นี่นะคะ ตามมาาาาา ~*T W I T T ER*~
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)